پایگاه شعر

اینکه خاک سیهش بالین است اختر چرخ ادب پروین است گرچه جز تلخی از ایام ندید هرچه خواهی سخنش شیرین است صاحب آنهمه گفتار، امروز  سائل فاتحه و یاسین است دوستان به که ز وی یاد کنند  دل بی دوست ، دلی غمگین است خاک در دیده بسی جان فرساست سنگ بر سینه ، بسی سنگین است بیند این بستر و عبرت گیرد هرکه را چشم حقیقت بین است هرکه باشی و ز هرجا برسی آخرین منزل هستی، این است آدمی هرچه توانگر باشد چون بدین نقطه رسد مسکین است اندر آنجا که قضا حمله کند چاره تسلیم و ادب تمکین است زادن و کشتن و پنهان کردن دهر را رسم و ره دیرین است خرم آنکس که در این محنت گاه خاطری را، سبب تسکین است پایگاه شعر...

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز مهمان توام فردا چرا نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا وه که با این پایگاه شعر...